ΤΟ ΕΜΙΡΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΡΔΟΒΑ, της αποφοίτου μας Δανάης Μανωλιουδάκη

TI EINAI TO ΕΜΙΡΑΤΟ ΤΗΣ ΚΟΡΔΟΒΑ

Αυτό είναι ένα κράτος που σχηματίστηκε στο έδαφος της σύγχρονης Ισπανίας κατά τον Μεσαίωνα. Το κέντρο του εμιράτου ήταν η πόλη της Κόρδοβα στην Ισπανία. Η κρατική θρησκεία αυτής της οντότητας ήταν το Ισλάμ. Η δημιουργία του εμιράτου συνδέεται με το όνομα του Emir Abd ar-Rahman I της οικογένειας των Ομμεϋαδών (Umayyad). Το κράτος ιδρύθηκε από αυτόν το 756 και το εμιράτο της Κόρδοβα υπήρξε για περίπου 170 χρόνια. Τι είναι λοιπόν το εμιράτο; Είναι ένας τύπος ισλαμικού κράτους, του οποίου το κεφάλι είναι ο εμίρης. Στην περίπτωση αυτή, ο εμίρης της Κόρδοβα. Σε αντίθεση με αυτή την ιδιοκτησία, στο χαλιφάτο η κεφαλή είναι ο χαλίφης.

Η ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ

Στην ευρωπαϊκή ιστορία η πιο γνωστή περιοχή που γνώρισε την ισλαμική κυριαρχία είναι αναμφισβήτητα η περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου. Ωστόσο η πρώτη ευρωπαϊκή περιοχή στην οποία κυριάρχησε το Ισλάμ είναι αυτή της Ιβηρικής χερσονήσου. Η κατάκτησή της θα αρχίσει επί των ημερών του χαλίφη Ουαλίντ του Α’ (705-715) της δυναστείας των Ομμευάδων της Δαμασκού. Η πρώτη επιχείρηση θα γίνει το 710 στα μέσα όμως του 711 η Ιβηρική θα παραδοθεί στους Άραβες.

Βέβαια εκείνη την περίοδο το Βησιγοτθικό Βασίλειο βρισκόταν σε δεινότατη θέση. Η στιγμή ήταν η πιο ιδανική για το χαλιφάτο. Το έργο της κατάληψης της Ιβηρικής θα αναλάβει ο βεβερικής καταγωγής στρατηγός Ταρίκ Ιμπν Ζαγιάντ. Αυτός στα μέσα του 711 θα αποβιβαστεί με 12.000 χιλιάδες άντρες στο σημερινό Γιβραλτάρ. Από εκεί ο αραβικός στρατός θα κινηθεί βόρεια και σύντομα θα καταλάβει την πόλη της Κόρδοβας. Ο Βησιγότθος βασιλιάς Ροδρίχος, σε μια προσπάθεια να ανακόψει τους εισβολείς, συγκεντρώνει στρατό και κινείται νότια. Οι δύο στρατοί θα συναντηθούν στις όχθες του ποταμού Γκουανταλέτε το 712. Εκεί θα συγκρουστούν σε μία μάχη στην οποία ο βησιγοτθικός στρατός θα συντριβεί και ο Ροδέριχος θα σκοτωθεί. Λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 712, θα πέσει η βησιγοτθική πρωτεύουσα Τολέδο.

Ο πόλεμος όμως θα συνεχιστεί, καθώς πολλοί αριστοκράτες θα παρουσιάσουν αντίσταση στον βορρά. Δε θα λείψουν όμως και τα διάφορα κινήματα ανεξαρτησίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Ταρίκ, αφού ενισχυθεί από τον Άραβα διοικητή της Βόρειας Αφρικής Μουσά Ιμπίν Νουσαίρ με 28.000 άνδρες, θα ολοκληρώσει την κατάκτηση μέχρι το 728.

Τα πρώτα χρόνια που θα ακολουθήσουν χαρακτηρίζονται από έντονες αναταραχές και ένοπλες συγκρούσεις. Όλα όμως θα τερματιστούν, όταν θα φτάσει στην Ισπανία ο Αμπνταρραχάμαν, ο τελευταίος Ομμευάδης πρίγκηπας. Αυτός θα τελειώσει τις ταραχές και θα θέσει τα θεμέλια για το ανεξάρτητο εμιράτο της Κόρδοβας, το οποίο θα λάμψει στην περιοχή αυτή για δύο αιώνες.

ΣΤΑΔΙΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΕΜΙΡΑΤΟΥ

711-718: Η επαρχία της Καλιφάχης της Umayyad (κέντρο της Βαγδάτης) με την πρωτεύουσα στην Ισπανία στην πόλη Κόρδοβα ιδρύθηκε, κυβερνούμενο από τον εμίρη. Ο τελευταίος διορίστηκε από τον αφρικανικό κυβερνήτη. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,750 – 755: Η πτώση του κράτους της Umayyad και η πτήση του τελευταίου κυβερνήτη από αυτή τη φυλή στην Αίγυπτο και στη συνέχεια στο Maghrib. Η δύναμη στο εμιράτο πέρασε στη δυναστεία του Abbesid.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 755 - 756: Καταγραφή της Κόρδοβα Abd ar-Rahman I και αποδοχή του τίτλου του Εμίρη. Η ίδρυση του εμιράτου.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, 792-852: Ο Abd ar-Rahman II οδήγησε σε ένα σωστό σύστημα διακυβέρνησης στο κράτος, ρυθμίζοντας τις δραστηριότητες των θεατών .Έχει εκτοξεύσει σχεδόν όλους τους χριστιανούς από την Ιβηρική Χερσόνησο. Δημιούργησε ένα ανεξάρτητο εμιράτο.

RECONQUISTA ΚΑΙ ΕΜΙΡΑΤΟ : η ανακατάληψη των μουσουλμανικών εδαφών της ιβηρικής χερσονήσου από τα χριστιανικά βασίλεια του βορρά. Στο πρώτο μισό του ογδόου αιώνα το μεγαλύτερο μέρος της γης της Ιβηρικής Χερσονήσου κατακτήθηκε από τους Άραβες, οι οποίοι ήρθαν εκεί κυρίως από την Αφρική και το Ιράκ. Σε σχέση με τον οξύτατο αγώνα μεταξύ των μεγάλων φεουδαρχικών δυνάμεων της Δυτικής Ευρώπης, οι ηγεμόνες των ευρωπαϊκών κρατών έπρεπε να εισέλθουν σε προσωρινές μειονεκτικές πολιτικές συμμαχίες με τους μουσουλμάνους. Η Καθολική Εκκλησία και οι ιερατικές διαταγές οργανώνουν σταυροφορίες εναντίον των Αράβων .Το ίδιο συνέβη και από την πλευρα των Αράβων ηγεμόνων. Επίσης οργανώθηκαν οι αντιπολιτευτικές στρατιωτικές τους ενέργειες εναντίον των χριστιανών. Η επιτυχής απόφαση των Ευρωπαίων κατά τη διάρκεια του Reconquista ήταν η σύναψη μιας δυνασικής ένωσης μεταξύ της Ισαβέλλας της Καστίλλης και του Φερδινάνδου της Αραγονίας. Ως αποτέλεσμα της ενοποίησης των στρατών τους, κατάφεραν να τερματίσουν τον πόλεμο, σκοπός του οποίου ήταν να κερδίσει την Ιβηρική Χερσόνησο από τους Άραβες και να τους οδηγήσει εκτός Ευρώπης. Οι ισπανικές περιοχές έγιναν χριστιανικές.

ΑΠΟ ΕΜΙΡΑΤΟ ΣΕ ΧΑΛΙΦΑΤΟ

Τι ήταν όμως το χαλιφάτο; Το Χαλιφάτο της Κόρδοβας ήταν μουσουλμανικό σουνιτικό κράτος που τα εδάφη του περιελάμβαναν την Ιβηρική Χερσόνησο και τμήμα της Βόρειας Αφρικής. Πρωτεύουσά του ήταν η πόλη Κόρδοβα .Η περίοδος ύπαρξής του χαρακτηρίστηκε από εκπληκτικές επιτυχίες στον πολιτιστικό και εμπορικό τομέα. Πολλά από τα αριστουργήματα της ισλαμικής Ιβηρικής κατασκευάστηκαν εκείνη την περίοδο, μεταξύ των οποίων και το περίφημο Μεγάλο Τζαμί της Κόρδοβας

Τον Ιανουάριο του 929 μ.Χ., ο εμίρης Αμπντ αρ-Ραχμάν Γ΄ αυτοανακηρύχθηκε χαλίφης της Κόρδοβας, μετατρέποντας έτσι το έως τότε εμιράτο σε χαλιφάτο. Ο Αμπντ αρ-Ραχμάν Γ΄ ήταν μέλος της δυναστείας των Ομαγιαδών, τα μέλη της οποίας κατείχαν διαδοχικά τον τίτλο του Εμίρη της Κόρδοβας από το 756 μ.Χ., λίγα χρόνια δηλαδή αφού καταλύθηκε το Χαλιφάτο των Ομαγιαδών της Δαμασκού από τους Αββασίδες της Βαγδάτης και οι αρχηγοί του κατέφυγαν στην Ισπανία, ιδρύοντας αρχικώς, το Εμιράτο της Κόρδοβας. Το Χαλιφάτο πρακτικά διαβρώθηκε εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου ανάμεσα στους απογόνους του τελευταίου νόμιμου χαλίφη Χισάμ Β΄ και τους διαδόχους του πρωθυπουργού του. Διατηρήθηκε έως το 1031, όταν μετά από χρόνια εσωτερικών συγκρούσεων, αποσυντέθηκε σε μια σειρά ανεξάρτητων βασιλείων. Παρ,ότι χωρίστηκε σε διάφορα κρατίδια, ο ισλαμικός πολιτισμός της Ιβηρικής συνεχίστηκε έως το 1492, όταν το τελευταίο έρεισμά του, η Αλάμπρα στη Γρανάδα, παραδόθηκε επίσημα στους Χριστιανούς, γεγονός που σήμανε το τέλος της περιόδου της "Ανακατάληψης" (Ρεκονκίστα) στην Ιβηρική Χερσόνησο.