AΛΒΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, των αποφοίτων μας Δημήτρη Παναγιώτη και Δήμου Καρρά

Κατά την αρχαιότητα κάτοικοι του μεγαλύτερου μέρους της περιοχής που καλύπτει σήμερα η Αλβανία ήταν οι Ιλλυριοί. Στην ευρύτερη περιοχή, η παρουσία των Ιλλυριών ανιχνεύεται στο σχηματισμό πολιτικής δομής κατά τον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ.. Οι Ιλλυριοί σχημάτισαν βασίλεια γύρω από πολέμαρχους που αντιμάχονταν μεταξύ τους στο μεγαλύτερο τμήμα της ιστορίας τους. Κατά την αρχαιότητα, είχαν αναπτύξει σχέσεις με τους Έλληνες.

Κατά περιόδους, είχαν συγκρούσεις με ελληνικές φυλές, κατά των Χαόνων και των Μολοσσών στην Ήπειρο και κατά του Μακεδονικού βασιλείου, μα και κατά την ίδρυση ελληνικών αποικιών σε μέρη που κατοικούσαν Ιλλυριοί (Επίδαμνος, Απολλωνία).

Η αρχαία Απολλωνία ήταν σημαντική ελληνική πόλη, η οποία έγινε αφορμή του Πελοποννησιακού πολέμου. Ήταν μια πόλη που ιδρύθηκε από Έλληνες αποίκους από την Κέρκυρα και την Κόρινθο κάποια στιγμή στο 6ο αιώνα π.Χ. Αρχικά πήρε το όνομά της από τον θρυλικό ιδρυτή της, τον Γύλακα (Gylax), αλλά μετονομάστηκε αργότερα προς τιμήν του θεού Απόλλωνος και ευρέως γνωστή ως Απολλωνία της Ιλλυρίας, καθώς η περιοχή αυτή κυριαρχείται εκείνη την εποχή από τους πολεμοχαρείς Ιλλυριούς.

Γενικά, οι Έλληνες και οι Ιλλυριοι ζούσαν σε ειρηνική συνύπαρξη. Η πόλη διατήρησε τον ελληνικό χαρακτήρα και τον πολιτισμό της σε όλη την ιστορία της και είχε επίσης πολλά χαρακτηριστικά της του τόπου που τότε ονομάζεται Ιλλυρία.

Κατά τον μεσαίωνα κατακτημένη από τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η Ιλλυρία οργανώθηκε ως ρωμαϊκή επαρχία με το όνομα Illyricum (Ιλλυρικόν), η οποία διαιρέθηκε αργότερα στις επαρχίες της Δαλματίας και της Παννονίας. Οι γαίες που συνιστούν τη σύγχρονη Αλβανία περιλαμβάνονταν στη Δαλματία. Αργότερα, στο Ιλλυρικόν θα περιληφθεί μεγάλο μέρος της βαλκανικής χερσονήσου, συμπεριλαμβανόμενης της Ελλάδας, καθώς ο ελληνικός πολιτισμός που επικρατούσε την εποχή εκείνη στην ευρύτερη περιοχή, είναι φανερός και διακρίνεται στα ελληνικά ονόματά τους.

Η σημερινή Αλβανία παρέμεινε υπό ρωμαϊκή και στη συνέχεια βυζαντινή κυριαρχία, μέχρις ότου άρχισαν να την κατακλύζουν οι Σλάβοι από το 548 και μετά και καταλήφθηκε από τη Βουλγαρική Αυτοκρατορία, τον 9ο αιώνα. Μετά την εξασθένηση της Βυζαντινής και της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας στα μέσα και στα τέλη του 13ου αιώνα, μερικά από τα εδάφη της σημερινής Αλβανίας καταλήφθηκαν από το Σερβικό Πριγκιπάτο. Γενικά οι επιδρομείς κατέστρεφαν ή εξασθενούσαν τα ρωμαϊκά και βυζαντινά πολιτιστικά κέντρα στην περιοχή της μελλοντικής Αλβανίας.

Διακεκριμένος ηγέτης ο Γιώργος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης.

Η συμβολή των Αλβανών στο 1821: Οι γνώμες είναι πολλές και διάφορες. Πολλοί Αλβανοί υποστηρίζουν ότι κορυφαίοι αγωνιστές του 1821 ήταν συμπατριώτες τους.

Η Μοσχόπολη (αλβανικά Voskopoje) είναι οικισμός της Βορείου Ηπείρου δυτικά της Κορυτσάς. Στη Βικιπαίδεια αναφέρεται ότι ανήκει στην Ελλάδα. Πρόκειται βέβαια για σοβαρό και απαράδεκτο λάθος, καθώς ανήκει στην Αλβανία. Σήμερα έχει περίπου 700 κατοίκους, όμως το παρελθόν της είναι λαμπρό.

Ως το τέλος του 17ου αιώνα η Μοσχόπολη ήταν ένας μικρός οικισμός ,όμως από τις αρχές του 18ου αιώνα γνώρισε μεγάλη οικονομική και πνευματική ανάπτυξη. Στο απόγειο της ακμής της έφτασε τη δεκαετία του 1730, οπότε και ο πληθυσμός της ήταν περίπου 50.000-60.000.

Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της ήταν Έλληνες και Βλάχοι και υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του βλαχόφωνου ελληνισμού.

Κύριες ενασχολήσεις των κατοίκων της ήταν το εμπόριο, η κτηνοτροφία, η κατεργασία μαλλιού, η ταπητουργία και η βυρσοδεψία ,ενώ η πόλη φημιζόταν για τη σιδηρουργία, την αργυροχοΐα και τη χαλκουργική της. Πολλοί έμποροι απ’ τη Μοσχόπολη εγκαταστημένοι στη Βιέννη, τη Βενετία, την Οδησσό, την Κωνσταντινούπολη και άλλες σημαντικές πόλεις της εποχής ,ενίσχυαν οικονομικά την πατρίδα τους και συντέλεσαν στην ίδρυση σχολείου σ’ αυτή γύρω στο 1700.

Το σχολείο με την ονομασία «Ελληνικόν Φροντιστήριον» εξελίχθηκε σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της περιοχής. Το 1744 αναβαθμίστηκε από δωρεές και μετονομάστηκε σε «Νέα Ακαδημία». Για τη συμβολή της στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, η Μοσχόπολη αναφέρεται την εποχή της ακμής της και ως «Νέα Αθήνα» ή «Νέος Μυστράς». Από τη Μοσχόπολη καταγόταν ο εθνικός ευεργέτης Γεώργιος Σίνας, η οικογένεια του Κωνσταντίνου Σμολένσκη, ήρωα του πολέμου του 1897 και μετέπειτα υπουργού, ο λόγιος Νεκτάριος Τέρπος, ο επίσης λόγιος Κωνσταντίνος Τζεχάνης κ.α.

Δυστυχώς το 1769 λόγω της συμμετοχής της πόλης στις προετοιμασίες για την εξέγερση του 1770 (Ορλοφικά), στίφη Αλβανών με επικεφαλής τους μπέηδες της γειτονικής Φράσαρης ,λεηλάτησαν και πυρπόλησαν τη Μοσχόπολη (Κ. Σάθας ‘’Τουρκοκρατούμενη Ελλάς’’).

Η πόλη των 50.000 και πλέον κατοίκων, που ευημερούσε καταστράφηκε μέσα σε τρεις ημέρες. Ισχυρές συντεχνίες, αρχαιότατο εμπόριο, μέγαρα, ναοί, τεμένη, καλλιμάρμαρα σχολεία και η περίφημη «Νέα Ακαδημία» της Μοσχόπολης που είχε επικεφαλής τον Θεόδωρο Καβαλιώτη, το τυπογραφείο της, το δεύτερο στον χώρο του υπόδουλου ελληνισμού κ.ά.

Κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο:Μετά τη στρατιωτική κατάληψή της από την Ιταλία, από το 1939 ως το 1943, το Βασίλειο της Αλβανίας (1939-1943) ήταν προτεκτοράτο εξαρτώμενο από την Ιταλία και κυβερνώμενο από τον Βασιλιά της Βίκτορα Εμμανουήλ Γ΄ και την κυβέρνησή του.

Μετά την εισβολή του Άξονα στη Γιουγκοσλαβία τον Απρίλιο του 1941, τα εδάφη της Γιουγκοσλαβίας με σημαντικό αλβανικό πληθυσμό προσαρτήθηκαν στην Αλβανία. Η Αλβανία προσάρτησε το μεγαλύτερο μέρος του Κοσσυφοπεδίου, καθώς και το δυτικό τμήμα της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας, την πόλη Τούτιν στην Κεντρική Σερβία και μια λωρίδα του Ανατολικού Μαυροβουνίου.

Μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το 1943 την Αλβανία κατέλαβε η Γερμανία. Το εθνικιστικό Balli Κombetar (Εθνικό Μέτωπο), που είχε πολεμήσει κατά της Ιταλίας, σχημάτισε μια ουδέτερη κυβέρνηση στα Τίρανα και μαζί με τους Γερμανούς πολεμούσε κατά του καθοδηγούμενου από τους κομμουνιστές Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου της Αλβανίας.

Η Αλβανία πέρασε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα υπό καθεστώς Κομμουνισμού (εφαρμοσμένου Σοσιαλισμού).

Η ανάπτυξη της χώρας ακολούθησε αργούς ρυθμούς, με αποτέλεσμα η Αλβανία να διατηρήσει μια κυρίως αγροτική οικονομία.

Συνολικά ο αλβανικός πολιτισμός παρουσιάζει ενδιαφέροντα στοιχεια τα οποία παραμένουν διαχρονικά. Η χώρα ανακάμπτει από τις πληγές του 2ου παγκόσμιου πολέμου και αναπτύσσεται συνολικά σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής: σε επίπεδο πολιτισμικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, προσωπικό, οικονομικό και συγκεκριμένα εμπορικό, καθώς είναι μια χώρα με μεταβατική οικονομία, γεγονός ότι αποδεικνύει πως διαπραγματεύεται διεθνείς επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα και τον τομέα υποδομών μεταφοράς

Τίρανα, η πρωτεύουσα

Άγιοι Σαράντα

Αρχαίο Θέατρο του Μπουτρίντ. Και, στην επόμενη φωτογραφία, ο έξοχος, διεθνούς ακτινοβολίας συγγραφέας Ισμαήλ Κανταρέ.

ΠΗΓΕΣ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1 https://cognoscoteam.gr/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%BB%CE%BB/