ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΙΝΑ, των αποφοίτων μας Γκογκολάκη Αντωνίας και Μπαϊρακτάρη Γιάννη

Ο πολιτισμός της αρχαίας Κίνας, ήταν από τους πολιτισμούς που διέφεραν αρκετά σε σχέση με άλλους. Ένας πολιτισμός με τόσο οργανωμένο τρόπο ζωής, άξιος θαυμασμού που δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε. Φυλές αμέτρητες στο πέρασμά τους επηρέασαν την πολιτιστική φυσιογνωμία της εκτεταμένης αυτής χώρας, με αποτέλεσμα ο πολιτισμός της να αποτελείται από στοιχεία όλων των φυλών και θρησκειών που πέρασαν από εκεί. Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν νέες μορφές πολιτισμού όπως ακόμη και θρησκείες όπως ο Βουδισμός και ο Ισλαμισμός, που επηρέασαν έντονα τον πολιτισμό την τέχνη και τους ανθρώπους. Ο πολιτισμός της Κίνας έχει την τάση να κοιτάει προς το παρελθόν και να αντλεί όσο πιο πολύ μπορεί τα στοιχεία της από τη φύση. Στη Νεολιθική εποχή ο Κινέζικος πολιτισμός αναπτύχθηκε κοντά στον Κίτρινο ποταμό και στον ποταμό Γιανγκτσέ. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον μυστικισμό, την τέχνη, τα γράμματα και την γεωργία. Η αρχή της Κίνας ήταν το Χάος ( Χουέν Τουέν ) όπως και μια άλλη οπτική του Γιν και του Γιαγκ ως αλλαγών που γίνονται στον κόσμο.

Μεταφυσική (θρησκευτική) σκέψη συναντούμε στην Κίνα από τα πανάρχαια χρόνια. Πρόκειται για ένα μείγμα λατρευτικών πρακτικών που εκφράζουν κάποιες θεολογικές αντιλήψεις. Η πρωταρχική αυτή κινεζική θρησκεία περιέχει φυσιολατρικά στοιχεία, δηλαδή την λατρεία του Ουρανού και της Φύσης, μαντικές τελετές προγονολατρείας, ανιμιστικές αντιλήψεις, ακόμη και σαμανιστικές πρακτικές που έχουν βρεθεί από ανασκαφές της αρχαίας Κίνας. Δεν υπήρξε κάποιο ιερό βιβλίο που να περιέχει κανόνες που ρυθμίζουν την θρησκευτικότητα ομοίως και την ζωή απλών ανθρώπων. Επίσης ο ρόλος των γυναικών μαζί με την οικιακή λατρεία και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στον ηθικό προβληματισμό της εποχής. Οι θεοί και τα πνεύματα, απαιτούσαν με βάση τη εποχή, προσφορές από τους ανθρώπους καθώς εκείνοι πίστευαν πως θα υπάρξει στήριξη προς πράγματα σημαντικά για αυτούς όπως η οικογένεια για όλους και η σοδειά για κάποιον που ασχολούνταν με την γεωργία.Στην Κίνα υπάρχουν από παλιά πολλές θρησκείες, άλλες εγχώριες, όπως ο Κομφουκιανισμός και ο Ταοϊσμός, και άλλες επείσακτες, όπως ο Χριστιανισμός, το Ισλάμ και ο Μαχαγυάνα Βουδισμός. Οι κύριες μεταξύ αυτών είναι ο Κομφουκιανισμός, ο Ταοϊσμός και ο Μαχαγυάνα Βουδισμός. Οι τρεις αυτές θρησκείες υπάρχουν και ως χωριστά θρησκευτικά συστήματα, λίγοι όμως είναι εκείνοι που έχουν τη μία μόνο από αυτές ως αποκλειστική ή κύρια θρησκεία τους. Αυτό συμβαίνει, διότι η θρησκεία που ασκεί η πλειονότητα του κινεζικού λαού, και που γι' αυτό μπορεί να ονομαστεί κινέζικη θρησκεία, αποτελείται από τις τρεις παραπάνω θρησκείες σε συνδυασμό. Ο συνδυασμός τους συνίσταται στη χρήση από τους ίδιους ανθρώπους πότε της μιας και πότε της άλλης, ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Έτσι, για την επίτευξη σκοπών που μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα από την εναρμόνιση του ανθρώπου με το γενικό τρόπο λειτουργίας της φύσης ή για την επίτευξη υγείας και μακροβιότητας οι Κινέζοι προστρέχουν στην ταοϊστική παράδοση. Για την επίτευξη μιας αρμονικής κατάστασης στην περιοχή των διανθρώπινων σχέσεων, από εκείνες που αφορούν στα μέλη μιας οικογένειας ως εκείνες που αφορούν στις κοινωνικές και δημόσιες υποχρεώσεις, οι ίδιοι συμπεριφέρονται σύμφωνα με τους κανόνες του Κομφουκιανισμού, οι οποίοι διέπουν ακριβώς αυτές τις σχέσεις. Για την επίτευξη μιας καλής μεταθανάτιας ζωής, οι Κινέζοι στρέφονται σ' εκείνους τους Βούδες και Μποντισάτβες που βοηθούν σ' αυτό τον τομέα. Αρχείο παρουσίασης Επιπροσθέτως, για την επίτευξη σκοπών όπως η καλή υγεία, π.χ. η επαγγελματική προκοπή, η απόκτηση παιδιών, η προστασία από συμφορές κτλ. οι Κινέζοι στρέφονται σ' ένα πλούσιο πάνθεο, που αποτελείται από τα θεία όντα όλων των παραπάνω θρησκειών. Μια κύρια κατηγορία θείων όντων, που κατά κανόνα θεωρείται ότι βρίσκονται σε κάποιο από τους βουδιστικούς κόσμους, είναι τα πνεύματα των προγόνων, που πιστεύεται ότι επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά τη ζωή της οικογένειας των απογόνων τους. Από τα μέλη της οικογένειας αυτής γίνονται σ' αυτούς προσφορές, απευθύνονται αιτήματα κτλ. Σημαντική κατηγορία είναι επίσης τα κακά πνεύματα, για προστασία από τα οποία χρησιμοποιούνται διάφορα μέσα. Αυτή η όψη της κινέζικης θρησκείας, που έχει ως αντικείμενο λατρείας όλ' αυτά τα θεία όντα, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό της θρησκευτικής δραστηριότητας του κινεζικού λαού. Από αυτή την άποψη είναι λοιπόν η επικρατέστερη και εμφανέστερη. Ο Ταοϊσμός ονομάζεται έτσι από την κεντρική του ιδέα, το Τάο, που σημαίνει «δρόμος». Στην περίπτωση αυτή σημαίνει το δρόμο ή την πορεία που ακολουθεί το σύμπαν, δηλαδή το γενικό τρόπο λειτουργίας του. Σημαίνει, επίσης, την πηγή από την οποία προέρχεται αυτή η λειτουργία. Σε αδρές γραμμές, σύμφωνα με την ταοϊστική κοσμογονία, η πηγή του παντός, δηλαδή το Τάο, γεννά τη «μεγάλη ενότητα» (Τάι-τσι). Αυτή γεννά τις δύο αρχές, το γιν και το γιανγκ. Αυτές μπορούμε να τις αντιληφθούμε ως τους δύο βασικούς τρόπους ύπαρξης των όντων. Ο τρόπος ύπαρξης που ονομάζεται γιν χαρακτηρίζεται από παθητικότητα, υποχωρητικότητα, υγρότητα, σκοτεινότητα, χαμηλότητα κτλ. Ο τρόπος ύπαρξης που ονομάζεται γιανγκ χαρακτηρίζεται από ενεργητικότητα, φωτεινότητα, στερεότητα, υψηλότητα κτλ. Όλες οι επιμέρους πραγματικότητες, ανάλογα με τον γιν ή τον γιανγκ χαρακτήρα τους θεωρούνται εκφράσεις της μιας ή της άλλης ή της διαπλοκής των δύο. Έτσι, από τις τρεις βασικές πραγματικότητες που αποτελούν τον κόσμο, δηλαδή τον ουρανό, τη γη και τον κάτω κόσμο, ο ουρανός είναι γιανγκ, ο κάτω κόσμος γιν, ενώ από τη διαπλοκή τους σε διάφορες ποσοστώσεις συνίστανται όλα όσα αποτελούν τη γη. Από τις επιμέρους πραγματικότητες, το θηλυκό είναι γιν, ενώ το αρσενικό γιανγκ, η θάλασσα είναι γιν, η ξηρά γιανγκ, η κοιλιά είναι γιν, το κεφάλι γιανγκ, η σάρκα γιν, τα οστά γιανγκ, το ασήμι γιν, ο χρυσός γιανγκ, η αυλή γιν, το σπίτι γιανγκ, κ.ο.κ. Ο ταοϊστικός χρόνος είναι μια κυκλική κίνηση, στην οποία εναλλάσσονται το γιν και το γιανγκ (π.χ. νύχτα-μέρα, χειμώνας-καλοκαίρι, νεότητα-γηρατειά κτλ.), ενώ οι ενδιάμεσες στιγμές είναι αποτέλεσμα της διαπλοκής τους σε ποικίλες ποσοστώσεις. Αυτή την κίνηση δείχνει η γνωστή παράσταση του κύκλου που είναι χωρισμένος με μια σιγμοειδή γραμμή σε δύο μέρη με διαφορετικό χρώμα. Αυτή η κυκλική κίνηση είναι ακριβώς η λειτουργία του Τάο.Κύρια έκφραση του φιλοσοφικού Ταοϊσμού είναι το έργο του 4ου π.Χ. αι. Τάο-τε-κινγκ (= Το βιβλίο για το Τάο και τη δύναμή του) που αποδίδεται στο Λάο Τσε, μια αμφίβολης ιστορικής ύπαρξης προσωπικότητα, αποτελεί όμως μάλλον συλλογή από διάφορα κείμενα. Στο έργο αυτό, με βάση την άποψη ότι το Τάο ως μητέρα των πάντων είναι γιν, το γιν θεωρείται ως η δημιουργική αρχή, αυτή από την οποία αρχίζει η κυκλική εναλλαγή του γιν και γιανγκ. Έτσι, ως δράση σύμφωνη με τη λειτουργία του Τάο συνιστάται μια δράση τύπου γιν. Αυτή ονομάζεται «μη-δράση», επειδή σύμφωνα με αυτή ο δρών αφήνει απλώς τα πράγματα να συμβούν προβάλλοντας τη μικρότερη δυνατή αντίσταση ή υιοθετώντας μια στάση εναρμονιζόμενη με αυτό που συμβαίνει. Επειδή μετά το γιν ακολουθεί το γιανγκ, μια τέτοια στάση επιφέρει πάντα ένα θετικό αποτέλεσμα. Έτσι η πρόταση ότι το αδύνατο νικάει το ισχυρό, στην οποία μπορεί να συνοψιστεί η «μη-δράση», είναι ένας νόμος που προέρχεται από τον τρόπο λειτουργίας του Τάο. Εφαρμόζεται σε πάμπολλα πεδία στην κινεζική ζωή, όπως π.χ. σε κάποιες από τις πολεμικές τέχνες, όπου η νίκη δεν εξασφαλίζεται μέσα από την ενεργητική στάση αλλά μέσα από τη συμπόρευση με τις κινήσεις του αντιπάλου. Θρησκευτικός ή λαϊκός Ταοϊσμός ονομάζεται το σύνολο των μεθόδων που στα πλαίσια της κινεζικής θρησκείας έχουν σκοπό την επίτευξη της μακροβιότητας. Μια ριζικότερη μορφή του σκοπεύει στην επίτευξη της αθανασίας.

Αρχιτεκτονική: Ελάχιστα ίχνη από την αρχαία κινέζικη αρχιτεκτονική έχουν απομείνει καθώς τα κτίρια ήταν κατασκευασμένα από φθαρτά υλικά. Εκτός από λίγες παγόδες κατασκευασμένες από λίθους ή τούβλα, που κτίστηκαν τον 6ο-7ο αιώνα ότι έχει απομείνει είναι υπολείμματα λίγων κτιρίων που είχαν κατασκευαστεί πριν το τέλος της δυναστείας των Τανγκ.

Βάζα και άλλα αντικείμενα είναι εγχαραγμένα ή διακοσμημένα με εικόνες κτιρίων και άλλων κατασκευών και οι πιο περίτεχνοι τάφοι διατηρούν ακόμη πολύτιμα αρχιτεκτονικά στοιχεία.

Στη διάρκεια της δυναστείας των Τανγκ, χάρη στην εισαγωγή ευφυών αρχιτεκτονικών στοιχείων όπως το ανγκ (ένας μακρύς βραχίονας στήριξης τοποθετημένος διαγωνίως στο υπόλοιπο συγκρότημα) το περίγραμμα της οροφής αποκτούσε όλο και περισσότερο το καμπύλο σχήμα του "φτερού του πτηνού", το οποίο ευδοκίμησε στην μεταγενέστερη κινέζικη αρχιτεκτονική της Άπω Ανατολής.

Τα χαρακτηριστικά της κινέζικης αρχιτεκτονικής παρουσιάζονται από τις αρχές της ιστορικής περιόδου. Χτυπούν την γη για την ισοπεδώσουν και εκεί εφαρμόζουν υψωμένα τετράγωνα δάπεδα από λίθινες βάσεις. Πάνω σε αυτό βάζανε ξύλινους στύλους που στηρίζανε την οροφή. Οι τοίχοι δεν ήταν πάρα απλά συμπληρώματα στην όλη κατασκευή.

Γλυπτική: Οι κινέζοι άρχισαν να λαξεύουν την πέτρα και να δημιουργούν αυτό που ονομάζεται γλυπτική τον 14ο και 15ο αιώνα π.χ. τα πρώτα δείγματα είναι διακοσμημένα κεραμικά, ανθρωπόμορφα και ζωόμορφα πήλινα αγαλματάκια. Χιλιάδες γλυπτά εμφανίζονται σε σπήλαια και σε βράχους, άλλα μικρά σε μέγεθος και άλλα μεγάλα φτάνουν μέχρι και 10 μέτρα ύψος.

Η Κίνα έκανε την απόπειρα να λαξεύσει τους βράχους να φτιάξει ιερά σκάβοντας βουνά και καταποντίζοντας βράχια. Έφτιαξε κολοσσιαίες μορφές με βάση αυτό το μοντέλο που ήρθε από Ινδία, γίγαντες καθιστούς , πομπές ανθρώπων και θεούς. Αργότερα υπήρξε επιρροή από τον βουδισμό, που καθιέρωσε μιαν άλλη τέχνη στην Κίνα, με βάση στη φύση, το φως και τις σκιές.

Ζωγραφική: Η σινική ζωγραφική εργάζεται κυρίως πάνω σε μεταξωτά υφάσματα καθώς και σε κομμάτια χαρτιού από μπαμπού. Το σχέδιό της είναι σαφές και καθαρό. Η προοπτική δημιουργήθηκε στην κινέζικη ζωγραφική πολύ πιο πριν την ευρωπαϊκή. Όταν ο Κινέζος ζωγράφος αναφέρεται στο τοπίο, έχει πάντα υπόψη του τα νερά και τα βουνά. Αλλά δεν περιορίζεται μόνο σε αυτά. Τα θέματά του μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες: α) άνθρωποι και αντικείμενα β) λουλούδια και πουλιά γ) έντομα και φυτά.

Αλλά υπάρχει και ένας άλλος σημαντικός κλάδος της ζωγραφικής: η θρησκευτική ζωγραφική. Όλα κυανά στους ναούς του ουρανού, όλα κόκκινα στους ναούς του ήλιου, όλα κίτρινα στους ναούς της γης, όλα λευκά και υποκύανα στους ναούς της σελήνης. Στη νεολιθική περίοδο ζωγράφιζαν τα πήλινα σκεύη. Στην εποχή του ορείχαλκου συναντάμε μια παρακμή της ζωγραφικής. Επειδή εκτός από τα πήλινα αγγεία, οι άλλες βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το ξύλο, το μετάξι και το χαρτί, αντικείμενα που φθείρονται εύκολα, σπάνια έχουν βρεθεί ζωγραφισμένα αντικείμενα που να χρονολογούνται από την 1η χιλιετία π.Χ.

Έχουν βρεθεί επίσης ορισμένες εικόνες σε μεταξωτά στο Μαβανγκντούι. Η πιο φημισμένη, με εξαιρετική καλλιτεχνική αξία, βρέθηκε στον τάφο της κυρίας του Ντάι. Είναι ένα λάβαρο ζωγραφισμένο με περίπλοκη εικονογράφηση του ταξιδιού της νεκρής στον άλλο κόσμο.

Δυναστείες(2 από τις σημαντικότερες) Δυναστεία Σουγκ.

Μεγάλη ανάπτυξη έχουμε στην Κίνα και κατά την περίοδο Σουγκ. Γεωργία, βιομηχανία, υδραυλικά έργα, βιοτεχνίες και τεχνικά έργα γνωρίζουν μεγάλη ανάπτυξη. Όμως ένα μεγάλο μέρος του βορρά της Κίνας καταλαμβάνεται από βάρβαρους λαούς. Στο νότο όμως συνεχίζεται η δυναστεία με μεγάλη ακμή. Τότε είναι και η εποχή της μεγαλύτερης ακμής της κινέζικης πορσελάνης. Μεγάλες βιοτεχνίες λειτουργούσαν και η παραγωγή ήταν τεράστια ενώ έφθασε σε μεγάλο ύψος και από άποψη τέχνης. Η οικονομική ακμή συνοδεύτηκε και από ανάπτυξη στην λογοτεχνία και την φιλοσοφία. Όμως ο αιώνιος κίνδυνος των Μογγόλων για μια ακόμη φορά έβαλε τέλος σε μια περίοδο ανάπτυξης της Κίνας και έφερε μια νέα εποχή.

Δυναστεία Τανγκ Κατά πολλούς πρόκειται για τη λαμπρότερη κινεζική δυναστεία. Ένας από τους πιο σημαντικούς αυτοκράτορες ο Τάι Τσούγκ κατάφερε να διώξει τους διάφορους βάρβαρους επιδρομείς και να επαναφέρει την ειρήνη. Η πρωτεύουσα του η Τσάγκ έγινε μια από τις πιο σημαντικές πρωτεύουσες της εποχής της και δεχόταν πλήθος επισκεπτών ακόμη και από ξένες χώρες. Το εμπόριο γνώρισε μεγάλη ακμή η καλλιέργεια και το εμπόριο του μεταξιού έφθασαν σε μεγάλο ύψος και υπήρχε σημαντικό εμπόριο με την Ευρώπη. Μεγάλη ήταν και ανάπτυξη της τέχνης. Για την τέχνη η περίοδος Ταγκ είναι κλασική. Λόγω της υποστήριξης του Βουδισμού από τους αυτοκράτορες μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε και η Βουδιστική τέχνη. Σημαντικές βιβλιοθήκες υπήρχαν ενώ η διοίκηση ήταν αρκετά καλή. Η καλλιγραφία , η ζωγραφική καθώς και η τυπογραφία άκμαζαν επίσης. Άλλος σημαντικός αυτοκράτορας αυτής της δυναστείας ήταν ο Μίγκ Χουάγκ. Έγραφε ποιήματα και πολεμούσε με τους εχθρούς. Ενώ έκανε και αρκετές μεταρρυθμίσεις αρχικά ήταν λιτός αλλά στο τέλος στράφηκε στην πολυτέλεια και τέλος μια επανάσταση έβαλε τέλος και στη δική του διακυβέρνηση. Η δυναστεία Ταγκ κράτησε ακόμη αλλά γρήγορα επικράτησαν αναταραχές μέχρι που η δυναστεία των Σούγκ επικράτησε.

Συνολικά 154 προσωπικά αντικείμενα, έργα τέχνης και έπιπλα που αντιπροσωπεύουν έναν αιώνα κινέζικου πολιτισμού, βγαίνουν για πρώτη φορά από τα κλειστά διαμερίσματα του Αυτοκράτορα της Κίνας Τσιανλόγκ (1711 – 1799) στην Απαγορευμένη Πόλη του Πεκίνου και έρχονται στο ελληνικό μουσείο. Σήμερα για μια ακόμα φορά συναντώνται δυο πανάρχαιοι πολιτισμοί.

"Kάθε φορά που συναντώνται τέτοιοι πολιτισμοί και κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, είναι ένα μεγάλο γεγονός που οφείλουμε να τιμούμε», δήλωσε μεταξύ άλλων ο κ. Παυλόπουλος, σημειώνοντας ότι ένα πολύ σημαντικό κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η «ήπια ισχύς» τους. Θρόνος και τραπέζια για τη τοποθέτηση θυμιατηρίων από το δωμάτιο μελέτης του Qianlong στο Παλάτι του Πολλαπλού Μεγαλείου Δυναστεία Qing, Βασιλεία Qianlong (1735 – 1796) «Έχει επικρατήσει χρόνια ολόκληρα, και μάλιστα πάνω σε αυτή την θεωρία διαμορφώθηκαν ολόκληρες στρατηγικές και πολιτικές, η άποψη ότι ζούμε μια σύγκρουση πολιτισμών. Μεγαλύτερο λάθος δεν μπορεί να υπάρξει. Ένα λάθος που οδήγησε σε στρατηγικές επιλογές, που τις πληρώνει πρωτίστως η Δύση πολύ ακριβά», υπογράμμισε ο ΠτΔ, συμπληρώνοντας ότι «ο πραγματικός πολιτισμός, ούτε προσπαθεί να επιβληθεί, ούτε διεκδικεί καμία ανωτερότητα, αλλά εκπέμπει αυτό που λέμε ήπια ισχύ». «Ήπια ισχύ σημαίνει ότι θέλω να δείξω ποιος είμαι. Θέλω να κάνουμε τη σύγκριση. Θέλω να πάρουμε ο καθένας από τον άλλον αυτό που είναι πολύτιμο και δεν έχει ο ένας, αλλά το έχει ο άλλος. Είναι η βάση του διαλόγου των πολιτισμών, και μόνο μέσα από τον διάλογο των πολιτισμών είναι δυνατόν να ειρηνεύσει αυτός ο κόσμος», επισήμανε ο ΠτΔ, τονίζοντας ότι «πάνω στον διάλογο των πολιτισμών πρέπει να διαμορφώσουμε εμείς οι Ευρωπαίοι, εμείς οι Δυτικοί, όλη την περαιτέρω στρατηγική μας, αν θέλουμε πραγματικά να υπάρξει ειρήνη στον κόσμο».

Η αίθουσα του θρόνου στο Παλάτι του Πολλαπλού Μεγαλείου Δυναστεία Qing, Βασιλεία Qianlong (1735 – 1796) Στην εκδήλωση μίλησε επίσης η πρέσβειρα της Κίνας, Τσανγκ Τσιγιουέ, η οποία, αφού εξέφρασε τα συγχαρητήριά της για τα εγκαίνια της έκθεσης, είπε μεταξύ άλλων: «Η παραδοσιακή φιλία και συνεργασία που συνδέουν την Κίνα και την Ελλάδα, προσδίδουν νέα δυναμική και ζωτικότητα στις διμερείς μας σχέσεις. Σήμερα οι σινο-ελληνικές σχέσεις αναλαμβάνουν ανεπανάληπτες ευκαιρίες ανάπτυξης. Με διαβουλεύσεις και κοινούς αγώνες, μπορούμε σίγουρα να επιδιώξουμε μεγαλύτερα επιτεύγματα όσον αφορά τις πολιτιστικές ανταλλαγές στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας ‘μια ζώνη, ένας δρόμος’, ωφελώντας έτσι τους δυο λαούς μας». Από την πλευρά του, ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Στρατής, αφού συνεχάρη όσους σε Ελλάδα και Κίνα εργάστηκαν ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτή η έκθεση, αλλά και όσους συμμετέχουν και καθιστούν δυνατό τον πολιτιστικό διάλογο μεταξύ των δύο χωρών, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Αν κάτι συνδέει τον αρχαίο ελληνικό και τον κινεζικό πολιτισμό, παρά τις διαφορές στον τρόπο έκφρασής τους, είναι ότι τα υλικά τους επιτεύγματα δεν αποτελούν μόνο δείγματα υψηλής αισθητικής, αλλά και φορείς σπουδαίων ιδεών και αξιών. Αυτό αναδεικνύει η έκθεση που εγκαινιάζουμε σήμερα, ζωντανεύοντας μέσα από τα εκθέματά της τη ζωή ενός αυτοκράτορα που λάτρεψε και προστάτεψε την παράδοση, που ενθάρρυνε και υποστήριξε την καλλιτεχνική δημιουργία, που συνέδεσε την παράδοση και την τέχνη με τη μεγάλη φιλοσοφική παράδοση της Κίνας, με τον βουδισμό και τον κομφουκιανισμό. Θέτοντας έτσι τα θεμέλια, για μια ηθική και επωφελή για το λαό του διακυβέρνηση».

Το δωμάτιο μελέτης του Qianlong στο Παλάτι του Πολλαπλού Μεγαλείου Δυναστεία Qing, Βασιλεία Qianlong (1735 – 1796) Η έκθεση που θα είναι ανοικτή για το κοινό από τις 15 Σεπτεμβρίου 2018 ως τις 14 Φεβρουαρίου 2019, οργανώθηκε σε συνεργασία με το Μουσείο των Ανακτόρων της Απαγορευμένης Πόλης, στο πλαίσιο του προγραμματισμού του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για το έτος Ελλάδα – Κίνα. Τα εγκαίνια της πραγματοποιήθηκαν την ίδια μέρα με τα αντίστοιχα της έκθεσης για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων στο Πεκίνο.