ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Τo Sechin Bajo (Σεχίν Μπατζό) απέχει 330 χιλιόμετρα από τη Λίμα του Περού και αποτελεί μέρος του Cerro Sechín. Είναι ένας μεγάλος αρχαιολογικός χώρος 91 τετραγωνικών στρεμμάτων, που αποτελείται κυρίως από ερείπια και ο οποίος βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Σεχίν. Το συγκεκριμένο μέρος είναι ένα σχετικά πρόσφατο εύρημα, το οποίο ανακαλύφθηκε το 2008 από μία ομάδα Γερμανών και Περουβιανών αρχαιολόγων, με επικεφαλής τον Peter Fuchs. Σήμερα θεωρείται ως ο παλαιότερος αστικός χώρος στη Νότια Αμερική, ο οποίος χρονολογείται από το 3500 π.Χ. έως το 1300 π.Χ, ενώ περιλαμβάνει τρία μεγάλα κτήρια, τα οποία κατασκευάστηκαν σε διαφορετικές περιόδους και οδηγούν σε μία μεγάλη βαθουλωτή, κυκλική πλατεία.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η Πυραμίδα του Djoser (Φαραώ Ζοζέρ) είναι η πρώτη πυραμίδα που κατασκευάστηκε από τους Αιγυπτίους και χρονολογείται περίπου στο 2650 π.Χ. Αποτελεί μέρος της νεκρόπολης της Σακκάρα και βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Νείλου. Έπειτα από μελέτες εικάζεται πως πρόκειται για ένα σχέδιο του αρχαίου σοφού, φιλοσόφου και αρχιτέκτονα Ιμχοτέπ, ενός προσώπου που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν υπήρξε ή όχι. Η πυραμίδα είναι κατασκευασμένη από ασβεστόλιθο, φτάνει τα 62 μέτρα σε ύψος και περιβάλλεται από έναν ορθογώνιο τοίχο, μέσα στον οποίο υπάρχουν πολλά μικρότερα ιερά και αυλές. Από το 1979 αποτελεί ένα από τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.

Το Dolmen de Bagneux, όπως αποκαλύπτει και η ονομασία του, είναι ένα μεγαλιθικό μνημείο που βρίσκεται στη Γαλλία και χρονολογείται περίπου το 3000 π.Χ. Όπως όλα τα ντολμέν της ίδια περιόδου, αποτελείται από δύο κάθετα μενίρ, τα οποία στηρίζουν μία ή περισσότερες επίπεδες, οριζόντιες πλάκες και σχηματίζουν έναν νεκρικό θάλαμο. Έχει ύψος 18 μέτρα και μάκρος 23 μέτρα, ενώ υπολογίζεται πως ο ατόφιος μονόλιθος που σκεπάζει το κτίσμα, έχει βάρος που ξεπερνά τους 80 τόνους! Το συγκεκριμένο μεγαλιθικό μνημείο βρίσκεται στην ιστορική περιοχή Σομίρ, πλησίον του ποταμού Λίγηρα και παρότι βρίσκεται σε μία περιοχή που ανήκει σε κάποιον ιδιώτη, υπάρχουν πολλοί επισκέπτες που σπεύδουν να θαυμάσουν από κοντά το μεγαλύτερο ντολμέν της Ευρώπης.

Το Shahr-e Sukhteh ή αλλιώς, η «καμένη πόλη» του Ιράν, αποτελεί έναν αρχαιολογικό χώρο έκτασης 151 στρεμμάτων, κοντά στην όχθη του ποταμού Χελμάντ, παράλληλα με τον σημερινό αυτοκινητόδρομο Ζαχεντάν-Ζαμπόλ. Ανακαλύφθηκε από τους αρχαιολόγους το 1967, ενώ η δημιουργία του χρονολογείται από την περίοδο της Εποχής του Χαλκού, δηλαδή το 3200 π.Χ. Την ονομασία Shahr-e Sukhteh, δηλαδή «καμένη πόλη», την πήρε εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας στάχτης που την είχε καλύψει. Και παρότι αρκετός κόσμος πιστεύει πως κάποια καταστροφική πυρκαγιά ήταν ο λόγος που προκάλεσε την εγκατάλειψή της, στην πραγματικότητα ήταν αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής και της έντονης ξηρασίας που τελικά ερήμωσε την περιοχή. Τα χρόνια της άνθησής της, η πόλη Shahr-e Sukhteh αποτέλεσε σημαντικό εμπορικό κόμβο για το Ιράν και τη Μεσοποταμία.

Το Knap of Howar βρίσκεται στο νησί Papa Westray της Σκωτίας και θεωρείται πως είναι το παλαιότερο πέτρινο σπίτι στη βορειοδυτική Ευρώπη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατασκευή του χρονολογείται ανάμεσα στο 3700 και το 2800 π.Χ. και στο παρελθόν αποτελούσε αγροτική κατοικία, αφού τα στοιχεία δείχνουν πως οι κάτοικοί του φιλοξενούσαν πρόβατα και καλλιεργούσαν κριθάρι και σιτάρι. Το κτίσμα δεν έχει παράθυρα, αποτελείται από δύο μικρότερα ορθογώνια κτήρια με παχιά τοιχώματα ύψους 1,6 μέτρων και χαμηλές πόρτες, τα οποία συνδέονταν με ένα μικρό πέρασμα και είχαν θέα στη θάλασσα. Και τα δύο κτήρια είχαν μία οπή στην οροφή, ώστε να βγαίνει ο καπνός από τη φωτιά που άναβαν οι κάτοικοι για να ζεσταθούν.